x

Haags Nachtorkest / Blog

Believe in You and a happy 2018

Finally, our side project Sleek Harmony is on the go. Bass player Ruud Nannes and songwriter / singer Héllena from London have put out 2 brand new songs. The style is jazzy pop, easy and laid back. Music to listen to while being with friends and drinking a good glass.

You can find one of the songs, Believe in You, in our track list. Hope you enjoy it alot.

The birth of Sleek Harmony

When on Tuesday, December 13, 2016 the messaging service of Twitter made the first contact between the accounts of the singer / songwriter Héllena from London and the Hague Nederrockband TRES (now called Haags Nachtorkest), the seed was laid for the project Sleek Harmony.

To the question from Héllena, what kind of music do you like ?, the answer was: we like all kinds of music, but we also seek collaboration with other musicians by sharing ideas for songs. Would you like to join us in such projects? This first digital line led to the birth of the Sleek Harmony project.

Although Héllena was very busy at the time with her own music, she was preparing two EPs, she was open to further contact. In the period after, there was an exchange of song material, written by Ruud Nannes, the bassist of TRES/Haags Nachtorkest. This rough material was ready but was unsuitable for the band, because the style was very different from the usual guitar rock.

There was a period of waiting until Héllena had the opportunity to listen to the rough demos that had been emailed to her. In March 2017, a first rough version of a song Found My Home which had been preceded by a version - in a four quarters beat - in which Héllena sang a melody line without words. Soon there followed a text and a melody on a second song entitled Believe in You. With a few small adjustments in the form and the tempo, two numbers were created in a short time without any other form of communication being involved than the email.

Then the idea for cooperation had a set back. Both Héllena and Ruud lacked the time to take the next step: to meet up and record the songs. That moment finally happened in December 2017, almost a year after the first contact. During a visit to the Netherlands, Héllena and Ruud had the opportunity to plan a recording-date at Studio Labrie in The Hague (Den Haag) at Saturday 2nd December. For both pieces, Found my Home and Believe in You, vocals were sung by Héllena and the guitar part was played by Ruud at the same time to get a live effect as natural as possible. From the beginning of the collaboration it was clear that the music should sound simple and small to evoke a sense of intimacy and closeness.

The Sleek Harmony project was born and is ready to be presented. The first two songs are evidence that online communication via social media between musicians in different countries that do not know each other (yet) can create songs. It will not be a one-off with these two songs: Sleek Harmony will also release new material in 2018.

Interested in hearing the songs and getting a free download? Please register at: https://madmimi.com/signups/88560/join

Like the psychiatrist said

De bassist van TRES zit niet stil. Zo is hij toegetreden tot het free jazz-funk-rock-blues-collectief FREAZZP, dat ook nog eens spoken word en electronics mengt met alle genoemde stijlen. 30 april speelde FREAZZP op International Jazz Day een gig, waar video-opnamen van werden gemaakt. Twee nummers staan inmiddels online, waaronder Like the psychiatrist said. Een hoofdrol is weggelegd voor woordkunstenaar Guus van der Steen, bekend van de Haagse rapformatie De Kernkoppen. Het is een feest om met muzikanten van dit kaliber te mogen spelen. Hopelijk gaat er ook een publiek zich voor warm maken: omdat FREAZZP niet in een bepaald muzikaal hokje past, zijn veel zaaleigenaren en programmeurs huiverig om dit septet een podium te geven. Aan de kwaliteit kan het niet liggen: er staat minstens 150 jaar muziekervaring naast elkaar.

FREAZZP

Binnen de geringe tijd die je als muzikant hebt om de band te laten mojo-en als een dolle, zijn er altijd van die sluipende verlangens om je horizon te verleggen, want een muzikale smaak is nu eenmaal niet in 1 hokje te vangen. Voor je promotie als band is het natuurlijk prettig als er op jou een sticker geplakt kan worden waarmee het publiek zich kan vereenzelvigen wat smaak en voorkeur betreft. Maar een keurslijf kan na verloop van tijd gaan knellen en een lichaam met striemen is ook niet bepaald een visitekaartje tenzij je act bedoeld is om te chockeren. Uiterlijk mag een performance best iets voorstellen, wie geeft een cent voor introvert navelstarende schoenpunt-staarders of wezenloos voortbrengende intelligente toonladders, maar een beetje minder show is meestal gunstiger voor de kwaliteit van de muzikale inhoud als je je spelmateriaal effectief en gedoseerd tot een song smeedt.

Een andere koers zoeken binnen een bandformule valt niet altijd mee, maar een grens opzoeken via een totaal ander concept is van andere orde. Zo kwam FREAZZP op ons pad, dat van de bassist van TRES. Een eigentijds geluid van jazz, spoken words en soundscapes moet het nieuwe ding worden en de eerste voortbrengselen liggen te sudderen. De verwachtingen zijn dan ook hoog gespannen want wie zal zich herkennen in deze ongepolijste kakafonie?

Hokjes bestaan er niet in de muziek; die zijn bedacht voor de commerciële uitbuiting van creatieve zielen. Muziek wordt pas echt als het leven erin te ontdekken valt. Daar past geen formule of kader maar wel een ruime uitwisseling van ideeën tussen klankfluisteraars. Elk rifje, melodielijn of frase is ergens ooit als riedel op komen borrelen en werd zacht naar buiten gehumd. Dat werd het werkmateriaal voor de bedenker om tot een compositie te komen. Met FREAZZP gaat dat ook zo, maar de benadering is vanuit 3 disciplines die even sterk aanwezig zijn en op elkaar inwerken.

Of het zal slagen is nog even afwachten. het is in elk geval enorm verrijkend en voorbij de horizon.

The Wire

Wat kan je doen, als je songteksten in je eigen taal een beperkt bereik hebben omdat het taalgebied nauwelijks groter is dan 1000 voetbalvelden? Dan zoek je naar uitbreiding via je buitenlandse connecties. Gelukkig is de bassist in de omstandigheid dat hij in zijn jonge jaren wat door het Midden-Oosten heeft gezworven. Daar heeft hij in 1981 in een kibboets Dalit Sagi leren kennen. Muziek was meteen een van de gezamenlijke interesses, met een optreden in een club in Jeruzalem tot gevolg. Dalit is sinds kort de muzikale schrijfpartner en componist van songs die anders, onvertaald, in een stoffig Hollands laadje zouden vergelen tot de muizen er niks van zouden overlaten. Inmiddels zijn er 2 teksten naar het Engels vertaald en op muziek gezet door deze Israëlische singer songwriter. Je kan haar checken op haar eigen Youtube-kanaal waar ze ook mooie covers van andere grootheden brengt. Maar de eigen nummers zijn toch wel de kracht en een droom van iedere muzikant. Zie voor Dalit Sagi: https://www.youtube.com/channel/UCMvx8_hmBcRmj54V5dYwEVQ

Lyrics The Wire You turned around, You saw me getting closer The wire to hang on to Our glasses raised again Like you never left As if it was not over, The storm has died.

It's quiet now, only a sigh Your smile

Safe in your arms For me Your world is now wide open And I'll give you sun and moon And a precious tear

Van achteren naar voren

Van achteren naar voren Leef ik mijn leven terug De draad opnieuw te pakken Jouw adem in mijn rug

Draai me om, heel even En zie me dichter bij Het glas weer opgeheven Als was het niet voorbij

De storm die is gaan liggen Bedaard, nog maar een zucht Je lach weerkaatst in golven Versteend staak ik mijn vlucht

Geborgen in jouw armen Verliest een oog een traan Je wereld is wijd open Je toont me zon en maan

Duw me weg, Val me aan, Leg me neer Til me op, Hou me vast, en neem me weer

Verandering

Verandering

Voor de verandering Drong je naar binnen Voor de verandering Streek je hier neer D’r was niets meer te beginnen Dan te eindigen, een bijtend zeer

Door de schemering Was alles helder Door de schemering Lichtte jij op D’r was niets meer te overtuigen Dan te buigen voor de liefdesknop

In het holst der nacht Gaf jij je over In het holst der nacht Lagen wij klaar D’r was niets meer te weerspreken Dan te zeggen, neem me maar

In de morgenstond Gloeiden twee lijven In de morgenstond Vloeide het zaad D’r was niets meer te overdrijven Dan te zwijgen van de hete daad

In de volle zon Sta jij te stralen In de volle zon Kijk ik naar jou D’r is niets meer om van te houden Dan te smelten voor de mooiste vrouw

refrein

Waren we dwaas Waren we Zeventien (oh nee) We raceten omlaag We dachten genoeg te zien

Waren we blind Waren we Hals over kop (oh ja) We grepen de top We wisten, dit houdt nooit op

Gigstarter: opstart naar roem

Ineens was er dat bericht in die landelijke ochtendkrant. Over een nieuw muzikantenplatform, een online vergaarbak voor muziekmakend Nederland. dat nauwelijks nog belangstelling krijgt in dat verzakenlijkte, polariserende polderland waar de kunstsector zich moet behelpen met eigen initiatieven en vindingrijke vondsten om een bestaan op te bouwen. Gigstarter heet dat platform, en wat een geweldig idee. Breng gewoon al dat muziekmakend volk samen in een online, digitale community en schep een simpele voordeur voor iedereen die met een klein budget een feestje van het leven wil maken. Bruiloft, verhuizing, nieuwe baan of ontslag, geboorte of dood, vakantiegeld, 13e maand of vette bonus en erfenis: er zijn plenty aanleidingen om een gedenkwaardig moment met muziek te verrijken. En Gigstarter biedt die mogelijkheid: simpel, overzichtelijk en gegarandeerd succes. Je moet als muzikant of band alleen even de juiste communicatiepaden bewandelen door over geschikte, commercieel effectieve, content te beschikken. Maar hé, voor ons uit de creatieve sector is dat een klusje van niks. Dus heeft TRES op Gigstarter een profiel, met liedjes, een video van een optreden, en contactgegevens om alle boekingen op te ontvangen. De brievenbus was nog niet eerder het meest bezochte kamertje van het virtuele bandhuis. De nieuwe online aanwezigheid voelt als een wedergeboorte die de drang naar sociale manifestatie met factor 100 doet oplopen. Want iedereen moet weten dat Tres nog steeds relevant is en ertoe doet. Check dus ons profiel op Gigstarter en laat weten of je onze liedkunsten in het levende wilt meemaken. Voor de prijs hoef je het niet te laten. http://www.gigstarter.nl/artiesten/tres

Nachtwacht

Tijdens onze laatste jam kwam JW met een thema en een riff. Dat gebeurt wel eens vaker en niet dat we dan gelijk het idee hebben dat we kapitaal in handen hebben waarmee onze ouwedagvoorziening in een klap binnen is. Dit keer toch maar de opnameknop op play gezet. Het themaatje speelde lekker weg, de riff kwam brutaal binnen, het soepele slagwerk maakte het ritmisch tot een geheel. Na ongeveer 12 maten viel JW in met een regel onverstaanbare tekst, zoals we dat gewend zijn. Na wat herhalingen besloot hij een refreinovergang aan te geven, op zo'n manier dat bas en drum zich nooit op hetzelfde moment konden aansluiten bij de gitaarwende die plaatsgevonden had. Maar we schoven een paar tellen later toch weer aardig aan. Zo wisselde couplet en refrein een paar maal totdat de brugfase was genaderd. Die zag geen mens aankomen, ook de gitarist niet die dat deel vooral zelf voor zijn rekening nam. Na wat twijfel of het nu echt de brug was of een verborgen maatverlenging van het refrein, werd ook deze afslag met wat vertraging door alle aanwezigen genomen en reden we op het einde van de song aan. Na wat heen en weer geshow met wat uitwaaierende soli en ritmische tegenslagen begonnen we aan het slotakkoord. Dat nam ook nog een 30 seconden in beslag totdat de een na de ander besloot dat het zo mooi was geweest. Weer een nummer klaar, stop de recording. Thuisgekomen was iedereen benieuwd hoe de jam geklonken zou hebben, dus werd er ter plekke een naam bedacht. Omdat het wachten tot middernacht had geduurd lag Nachtwacht als titel voor de hand. En aangezien de teksten toch niet erg duidelijk in een of andere richting wezen, kon het net zo goed over de nachtwacht gaan. Na een snelle luisterronde besloot de band dat het mooi geweest was. De Nachtwacht was het geworden, en daarmee kon iedereen leven.

Geplaagd door plagiaat

Met de band hebben we uiteindelijk een EP weten op te nemen, wat een ingrijpend proces was. Zowel voor ons muzikaal kunnen als ook voor de interne verbroedering. Je leert je bandmaten pas echt goed kennen als je met elkaar door het diepe dal van het muzikale universum weet op te klimmen naar een groepsgeluid dat je niet eerder nog had gehoord. Maar waar de studiotijd meer dan goed besteed is geweest. Zes nummers op een zilveren schijf, daar moet minstens 1 hit tussen zitten. Na de daverende stilte die volgt op de lancering, komt dan een dag waarop ineens jouw nummer nog een tweede leven lijkt te hebben. In ons geval gaat het om Morpheus, waar de Engelse syntband Depeche Mode vrijelijk uit heeft geinterpreteerd voor hun liedje Heaven. Luister maar eens naar: http://www.youtube.com/watch?v=Fy7FzXLin7o Voor een obscuur Haags bandje als TRES is het een hele eer dat de mannen van DM in een onbewaakt moment van creatieve leegte dan maar leentjebuur doen. Vinden wij niet erg zolang de credits eerlijk worden gedeeld. Dan wordt het opnieuw stil. Geplaagd door plagiaat is van alle tijden. Laat ons dan maar in stilte van ons gelukzalig moment genieten. Als Heaven voorbij komt, is dat eigenlijk Morpheus.